الف) جذاب کردن صحنه‌ی نماز یک اصل است. زیبایی مسجد و نمازخانه و تهیه‌ی سجاده و مهر و تسبیح با توجه به ذوق کودک مهم است.
ب) خوش‌رویی و نرم‌زبانی مربی برای دعوت به نماز یک اصل دیگر است. بین جمله‌ی «برخیز نمازت دیر شد» و «بلند شو عزیزم» بسیار فرق است
ج) عملکرد و حالات خود پدر و مادر و مربی نسبت به نماز هم در جذب شدن کودک به نماز بسیار مهم است.پدر و مادری که خود گوش به زنگ اذان هستند، وضو گرفته و سجاده نماز را پهن می‌کنند و نماز را در خانه، اول وقت به پا می‌دارند؛ با پدر و مادری که حتی هنگام وضو گرفتن هم در حال داد و فریاد بر سر یکدیگرند بسیار فرق دارند.
وقتی کودک خسته است، گرسنه است، بی‌حوصله است، مشغول دیدن فیلم جذابی است و... نمی‌شود او را به نماز دعوت کرد و نمی‌شود گفت اول نماز، بعد تناول غذا.